در دوران دانشجویی، با چند تن از دانشجویان و یکی از اساتید محترم گروه علوم سیاسی و روابط بین الملل -جناب آقای دکتر محمدحسن اسماعیلی سنگری- کتابی نوشتیم تحت عنوان «اسلام معاصر و گفتمان روابط بین الملل». فصل هفتم این کتاب، مقاله مشترک بنده و استاد محترم است، تحت عنوان «بررسی تطبیقی مفهوم "امت و امامت" از منظر امام خمینی ره و دکتر شریعتی».
چکیده:
با پیشرفت علم و فن آوریهای نوین ارتباطی امروزه دیگر بعد مسافت ، چندان حایز اهمیت نمی باشد و گزاف نخواهد بود اگر ادعا شود همه ابنای بشر از هر رنگ و نژاد و با هر زبان و ملیتی که در جای جای پهنه جغرافیایی عالم باشند، اتباع دهکده ای جهانی شده اند که سرنوشتشان خواه ناخواه تحت تاثیر هر رویداد بزرگ و کوچکی که در این مجموعه رخ می دهد، قرار می گیرد و چون در این دنیای جهانی شده شاهد حکومتی جهانی نیستیم که بتواند به تنهایی برای حل مشکلات جهانی موجودی که در این عصر دامنگیر بشریت شده است، اقدام نماید. فلذا دولتها ناگزیرند در این نظام آنارشیک بین المللی، با همکاری سایر بازیگران موثر دولتی و غیر دولتی فعال در عرصه جهانی، به رویارویی با مسائل و مشکلات جهانی موجود بپردازند و از همین نقطه، مقوله ای به نام «حکمرانی جهانی» مطرح می شود. هدف از این نوشتار بررسی رهیافت اسلامی به مقوله حکمرانی جهانی است. روش گردآوری این مقاله توصیفی- تحلیلی است و نگارندگان با مد نظر قرار دادن مدعای اسلام مبنی بر جهانشمولی و راهکار داشتن برای حل تمامی مشکلات بشری در همه اعصار و لحاظ نمودن عدم شکل گیری حکومت جهانی اسلامی مورد نظر این دین آسمانی در شرایط کنونی، در صدد پاسخگویی به این سوال هستند که؛ رهیافت اسلامی به مقوله حکمرانی جهانی چه می باشد و تعامل و همکاری با سایر بازیگران بین المللی برای حل معضلات جهانی دامنگیر بشریت در این رهیافت چه جایگاهی دارد؟ به نظر می رسد رهیافت اسلامی به حکمرانی جهانی، به عنوان وضعیتی موجود و نه مطلوب می نگرد، و تلاش می شود در شرایط حکمرانی جهانی، با حفظ ارزش های اسلامی، از طریق تعامل با بازیگران موثرغیرمحارب منطقه ای و بین المللی و استفاده از ظرفیتهای آنان، در رفع مشکلات جهانی اقدام و نهایتاً از طریق اقداماتی که منطبق با اصول اسلامی است، بسترهای لازم برای تحقق حکومت آرمانی اسلام، که همان حکومت جهانی عدل الهی است، فراهم شود.
متن کامل مقاله (+)